توسط : ۱۰- شهر اوزاکا در ژاپن
شهر اوزاکا در ژاپن، جایگاه دهم در میان شهرهای جهان با بیشترین جمعیت را به خود اختصاص می‌دهد. این شهر با فروشگاه‌های کوچک کنار خیابانی و سرمایه‌های فرهنگی‌اش، مردم بسیاری از کشورهای دیگر را جذب کرده است. با این وجود، در سال‌های اخیر، اوساکا با نرخ زادوولد پایینی روبرو بوده و انتظار می‌رود که در آینده جمعیت آن کاهش یابد. این کاهش جمعیت اغلب به دلیل مهاجرت معکوس ساکنان به‌سمت حومه‌های شهر بوده است.
اوزاکا، تاریخی غنی و با قدمتی بیش از ۱۴۰۰ سال دارد. در قرن پنجم میلادی، اوساکا به عنوان مرکز اقتصادی و سیاسی ژاپن شناخته می‌شد، زیرا بازرگانان و مسافران به راحتی به مسیرهای دریایی و رودخانه‌ای دسترسی داشتند. بندر نانیوازو یا همان بندر اوساکا، میزبان بازدیدکنندگان از کره، چین و سراسر آسیا بوده و به آنها امکان دسترسی به شهر کنونی اوساکا را می‌داد.
جمعیت اوساکا؛ ژاپن در حدود ۱۸,۹۶۷,۴۵۹ نفر است.
۹- بمبئی در هند
بمبئی، در رده نهم شهرهای پرجمعیت جهان قرار دارد. تخمین زده می‌شود که جمعیت این شهر بیش از ۲۱ میلیون نفر است، که آن را به عنوان بزرگترین شهر هند از نظر جمعیت معرفی می‌کند. این شهر در طول بیست سال گذشته رشد سریعی را تجربه کرده است که منجر به افزایش تعداد ساکنان در مناطق فقیرنشین شده، به‌ویژه بزرگترین محله فقیرنشین آن، داراوی، شده است. داراوی، یکی از بزرگترین و فقیرترین محله‌های زاغه‌نشین جهان است و جمعیت آن تقریباً یک میلیون نفر است. اما این موضوع باعث نمی‌شود که هند به عنوان یکی از غمگین‌ترین کشورهای دنیا شناخته شود.
جمعیت بمبئی؛ هند: ۲۱,۶۷۳,۱۴۹ نفر
۸- پکن در چین
پکن، به عنوان پایتخت چین، در رده هشتم از جمعیت‌ترین شهرهای جهان قرار دارد. این موضوع اغراق‌آمیز نیست زیرا چین به عنوان یکی از کشورهایی با جمعیت میلیاردی شناخته می‌شود و انتظار می‌رود که پایتخت این کشور نیز یکی از شهرهای پرجمعیت جهان باشد. چین یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌های جهان است و به مدت هزاران سال در حال پیشرفت و رشد بوده است.
اگرچه پکن پایتخت چین است، اما شهرهای بزرگ‌تری در این کشور وجود دارد و شانگهای به عنوان بزرگترین شهر چین شناخته می‌شود. بااین‌حال، برخی معتقدند که چونگ کینگ، با توجه به موقعیت مرکزی و اهمیتی که دارد، بزرگترین شهر چین است. اگر چونگ کینگ را به‌عنوان یک شهر مهم در نظر بگیریم، پکن دومین شهر بزرگ چین و هشتمین شهر بزرگ جهان خواهد بود. سفر به پکن می‌تواند به شما عظمت و جلال این شهر را نشان دهد.
جمعیت پکن؛ چین: ۲۲,۱۸۹,۰۸۲ نفر
۷-مکزیکو سیتی؛ مکزیک
مکزیکو سیتی، قلب اقتصادی آمریکای لاتین، یک مرکز فرهنگی با دارایی‌های فرهنگی مدرن و باستانی است که در مکان سابق امپراتوری آزتک واقع شده است. این شهر که یکی از زلزله‌خیز‌ترین شهرهای جهان است، هم‌اکنون حدود ۲۲ میلیون نفر جمعیت دارد و در رده هفتمین شهر پرجمعیت دنیا قرار دارد.
رشد سریع این شهر در قرن گذشته باعث مواجهه با مشکلات متعددی از جمله ناتوانی در هماهنگی خدمات و مسکن شده است، که این موضوع به ایجاد کانکس‌های بزرگ در حومه شهر، بدون خدمات اولیه، منجر شده است. مکزیکو سیتی یکی از بزرگترین کانکس‌نشین‌های جهان به نام نزا-چالکو-ایتزا را دارد که جمعیت تخمینی آن ۴ میلیون نفر است. مطالعه‌ای از بانک جهانی در سال ۲۰۰۴ نشان داد که ۱۱ درصد از جمعیت شهر مکزیکو سیتی بسیار فقیر بوده و ۴۲ درصد دیگر از طبقه متوسط به پایین بودند. این گزارش، وضعیت مدیریتی متزلزل در هفتمین شهر پرجمعیت دنیا را نشان می‌دهد و اختلاف طبقاتی فاحشی در آن وجود دارد. مکزیکو سیتی دارای ۱۲ خط مترو است در حالی‌که خطوط متروی آن، فقط دو ایستگاه از متروی شانگهای کمتر دارد.
جمعیت مکزیکو سیتی؛ مکزیک: ۲۲,۵۰۵,۳۱۵ نفر
۶- قاهره؛ مصر
قاهره شهری است که دنیای قدیم و جدید را به هم متصل می‌کند. کشور مصر با سابقه‌ای اعجاب‌انگیز در تاریخ، رتبه ششمین کشور پرجمعیت جهان را به خود اختصاص داده است. جمعیت قاهره هم‌اکنون بیش از ۲۲ میلیون نفر است. دانشگاه الازهر که یکی از دانشگاه‌های تاریخی در جهان است، در قاهره قرار دارد و از مراکز اصلی یادگیری ادبیات عرب و علوم دینی اهل تسنن به شمار می‌رود و سالانه دانشجویان زیادی را می‌پذیرد.
زبان عربی، رایج‌ترین زبان در قاهره است؛ اگرچه بسیاری از اهالی تحصیل‌کرده قاهره، انگلیسی، ایتالیایی یا فرانسوی صحبت می‌کنند. تمدن مصر، بسیار کهن است و ریشه در هزاران سال قبل دارد. مصر، جمعیت بسیار جوانی دارد و همین مسئله امکان تداوم حضور این کشور در لیست پرجمعیتترین کشورهای جهان را افزایش می‌دهد.
جمعیت قاهره؛ مصر: ۲۲,۶۲۳,۸۷۴ نفر
۵- سائو پائولو؛ برزیل
سائو پائولو در کشور برزیل، شهری است که قهوه به آن رونق بخشیده است. اگر با انواع قهوه آشنا باشید، حتماً نام گونه‌های قهوه برزیلی را شنیده‌اید؛ اما همین قهوه سبب سرازیر شدن موجی از ایتالیایی‌ها به این شهر شد که در نهایت مردم بومی را استثمار کردند. در آخر، قهوه بار دیگر شهر را نجات داد. پایین آمدن بی‌سابقه مصرف قهوه در ابتدای سده بیستم، سبب شد مردم این شهر، به فعالیت‌های صنعتی روی بیاورند و در نهایت اقتصاد صنعتی این کشور را قوی کنند. سائو پائولو هم‌اکنون با جمعیت ۲۲ میلیونی، پنجمین شهر در لیست پرجمعیت ترین شهرهای جهان است و البته ثروتمندترین شهر نیم‌کره جنوبی آمریکای لاتین هم محسوب می‌شود.
شهر مرکزی سائو پائولو همچنان درحال رشد است و در دهه گذشته بیش از یک میلیون رشد داشته است. ۵۷ درصد از جمعیت شهری آن هنوز در شهر زندگی می‌کنند؛ اما رشد در حومه شهر درحال افزایش است. درحالی‌که سرعت رشد شهر در دهه ۱۹۸۰ شروع به کاهش کرد، رشد حومه شهر از دهه ۱۹۶۰ بدون هیچ نشانه‌ای از کندی به‌طور پیوسته افزایش یافته است. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد تا سال ۲۰۳۰، سائو پائولو بیش از ۲۳ میلیون نفر جمعیت خواهد داشت.
جمعیت سائوپائولو؛ برزیل: ۲۲,۸۰۶,۷۰۴ نفر
۴٫ داکا؛ بنگلادش
داکا شهری متنوع است که در مرکز بنگلادش در کنار رودخانه بوریگانگا واقع شده است. این شهر نه‌تنها پایتخت بنگلادش است، بلکه بزرگترین شهر بنگلادش هم محسوب می‌شود. در سال ۲۰۱۶، جمعیت منطقه داکای بزرگ ۱۸٫۲۳۷ میلیون نفر بود. داکا پرجمعیتترین شهر بنگلادش است و همچنین یکی از پرجمعیت ترین شهرهای جهان به شمار می‌رود. این شهر هم‌اکنون در مقام هفتم لیست پرجمعیت ترین شهرهای جهان ایستاده است و درحال‌حاضر بیش از ۲۳ میلیون نفر جمعیت دارد.
دین اکثر مردم این شهر اسلام است. داکا یکی از پرتراکم‌ترین شهرهای جهان محسوب می‌شود. جمعیت این شهر به‌سرعت درحال افزایش است. مهاجرت از روستا به شهر یکی از دلایل رشد جمعیت در هفتمین شهر پرجمعیت دنیاست که وضعیت فقر و بیکاری، روزبه‌روز مردمش را نگران‌تر می‌کند.
جمعیت داکا؛ بنگلادش: ۲۳,۹۳۵,۶۵۲ نفر
۳٫ شانگهای؛ چین
در فهرستی که از پرجمعیت ترین شهرهای جهان در دست داریم، شانگهای رتبه سوم را دارد. شهر بندری شانگهای، یکی از مهم‌ترین بندرهای اقتصادی در جهان است. جالب است بدانید این شهر بندری که در کرانه رودخانه‌های هوانگ پو و یانگ تسه قرار دارد، فاصله‌اش با اقیانوس آرام بسیار کم است و درحال‌حاضر با جمعیتی معادل ۲۹ میلیون نفر، بار اقتصادی سنگینی را به دوش می‌کشد. شهر شانگهای با قرارگیری در جایگاه سوم در میان شهرهای پرجمعیت جهان، تاریخی کهن و ظاهری مدرن دارد. این شهر هم‌اکنون بلندترین خط متروی جهان را دارد؛ مترویی با ۱۴ خط که روزانه جمعیت بسیار زیادی را در سطح این شهر جا‌به‌جا می‌کند.
با وجود همه توسعه‌های اقتصادی در شهر شانگهای، این شهر هنوز مشکلات جمعیتی زیادی دارد که شامل افزایش سن، نرخ بسیار پایین باروری و تعادل نداشتن در نسبت جنسیتی ۱۱۳ پسر به ۱۰۰ دختر است که ممکن است با رشد بیشتر شهر به یک بار سنگین تبدیل شود. دیدن این ارقام شاید به چشم آسان باشد؛ اما پیر شدن جمعیت غول اقتصادی جهان، زنگ هشداری برای ورشکستگی آن در سال‌های بعد خواهد بود.
جمعیت شانگهای؛ چین: ۲۹,۸۶۷,۹۱۸ نفر
۲٫ دهلی؛ هند
جایگاه دوم در فهرست پرجمعیت ترین شهرهای جهان، متعلق به دهلی، پایتخت کشور هند، است. اگر با تور هند سفر کنید، می‌بینید با جمعیت زیادی که در این کشور ساکن است، عنوان دومین شهر پرجمعیت جهان بسیار برازنده دهلی است. دهلی با جمعیتی معادل ۳۳ میلیون نفر، دومین شهر پرجمعیت دنیاست. دهلی، بزرگترین شهر هند محسوب می‌شود؛ بنابراین دور از تصور نیست که بیشترین جمعیت را نیز در خود جای داده باشد.
مسافران تور دهلی به‌خوبی می‌دانند که دهلی، شهری با پیشینه تاریخی بسیار قدیمی است. دهلی حداقل از قرن ششم به‌طور مداوم مسکونی بوده است و در طول تاریخ خود، پایتخت بسیاری از امپراتوری‌ها و پادشاهی‌ها بوده است. این شهر، همچنین بارها تسخیر، تخریب و بازسازی شده است. دهلی از آن دست شهرهایی است که رشد جمعیت در آن بسیار سریع است و پیش‌بینی می‌شود با نرخی ثابت در سال‌های بعدی همچنان جمعیتی رو به افزایش داشته باشد.
جمعیت دهلی؛ هند: ۳۳,۸۰۷,۴۰۳ نفر
۱- توکیو؛ ژاپن
اگر با تور ژاپن سفر می‌کنید، خوب است بدانید که پایتخت ژاپن، شهر توکیو، با جمعیتی معادل ۳۷ میلیون نفر رتبه اول را در فهرست شهرهای پرجمعیت جهان دارد. توکیو در ابتدا یک روستا برای ماهیگیری بوده که در کتاب‌های تاریخ از آن با نام «ادو» یاد شده است؛ اما پس از افزایش جمعیت و تبدیل شدن به شهر، کمتر پیش آمده که شهر توکیو کاهش جمعیت چشمگیری را تجربه کند.
توکیو در جنگ جهانی دوم، شاهد تنها کاهش چشمگیر جمعیت در تاریخ این شهر بوده است. جمعیت توکیو فقط در پنج سال به نصف، کاهش یافت و زمانی که ژاپن در سال ۱۹۴۵ تسلیم شد، جمعیت آن تنها ۳٫۵ میلیون نفر بود. این سبک از فرسایش تدریجی جمعیت در توکیو، نقش مهمی در کاهش جمعیت فراوان این شهر داشت؛ اگرچه حملات هوایی گسترده متفقین نیز تلفات چشمگیری داشت. حداقل ۱۰۰ هزار نفر در بمباران آتش نیروی هوایی ایالات متحده در توکیو در ۹ مارس ۱۹۴۵ کشته شدند و تخمین زده می‌شود که حدود یک میلیون نفر بی‌خانمان شده‌اند.
پس از جنگ، جمعیت دوباره به‌سرعت افزایش یافت که شاید نشان‌دهنده این باشد که بسیاری از ساکنان آن، به‌طور موقت شهر را ترک کرده‌اند. کمتر از یک دهه طول کشید تا شهر به جمعیت قبل از جنگ برگردد و در سال ۱۹۵۶، جمعیت توکیو برای اولین بار از ۸ میلیون نفر گذشت. از آن زمان، رشد جمعیت در توکیو، روندی ثابت و روبه افزایش داشته است.
جمعیت توکیو؛ ژاپن: ۳۷,۱۱۵,۰۳۵ نفر
