توسط : معرفی جاهای دیدنی استهبان
شهر استهبان، یکی از شهرهای جنوبی استان فارس است که به دلیل داشتن بزرگترین انجیرستان دیم جهان، با نام “شهر انجیر” معروف است. مناظر طبیعی زیبایی همچون آبشارهای طبیعی و جاذبه‌های تاریخی آن، سالانه باعث می‌شود تا گردشگران بسیاری به این شهر سفر کنند. در ادامه با جهانگردان همراه شوید تا با مکان‌های دیدنی استهبان آشنا شوید.
گردشگاه امام‌زاده سلطان شهباز، روستاى رودبال استهبان
اين مکان که قابليت زيارتگاهى – تفريحى دارد، در روستاى رودبال واقع شده است. آبشار، چشمه و پوشش جنگلى، چشم‌اندازى مناسب به اين گردشگاه داده‌اند. چنان که در ايام نوروز و ساير ماه‌هاى سال، بسيارى از مردم براى بازديد از آن به منطقه روى مى‌آورند. این مکان پربازدید ترین مکان تفریحی در شرق فارس می باشد.
آبشار استهبان
آبشار سرآسیاب از جاهای دیدنی استان فارس در استهبان است و در محوطه باغ ملی استهبان قرار دارد. این آبشار از کوه‌های استهبان سرچشمه می‌گیرد.
در سال ۱۳۳۵ خورشیدی با سعی و تلاش بخشدار آن زمان استهبان و به معماری حاج حسین بنا (معمارپور) و سنگ‌تراشی حاج احمد علی‌دژ، آبشاری با ۱۶ پله در شهرستان استهبان در استان فارس ساخته شد. استهبان کلمه‌ای پهلوی و به معنی انگورستان یا نگهبان شهر استخر است. جریان آب چشمه‌های کوه‌های استهبان از طریق پله‌های آبشار سرازیر می‌شود و چشم‌اندازی زیبا می‌آفریند. این آبشار از مقاصد گردشگری و جاهای دیدنی استهبان و بهترین مکان برای استراحت مسافران عازم سیرجان، بندرعباس، کرمان و زاهدان است.
در گذشته آب چشمه‌ها در مسیر خود از چند آسیاب آبی بزرگ عبور می‌کرد و باعث به کار انداختن آنها می‌شد. آثار این آسیاب‌های بزرگ هنوز هم نمایان است. آبشار استهبان را در محوطه باغ ملی احداث کرده‌اند که به‌جای آسیاب سوم و با استفاده از جدول تنوره آن ساخته شده است. انتهای مسیر آبشار به‌طور ساختگی و سنگ‌چین تزیین شده است.
چهار طاقی و مسجد سنگی ایج استهبان آثاري از دوران ساسانيان
وجود آثار برجاي مانده از دوران ساسانيان، شهرستان استهبان را كه به لحاظ زيبايي‌هاي طبيعي، شهري چشم‌نواز محسوب مي‌شود، جزو شهرهاي تاريخي استان فارس قرار داده است.
با عبور از دروازه‌هاي ايج و دره‌هاي سرسبز “بندره” به مجموع‌اي از آثار زيبا و ارزشمند تاريخي بازمانده از دوران ساسانيان خواهيم رسيد، آثاري كه گردشگران اندكي از وجود آنها مطلع هستند و به بازديد آن آثار شتافته‌اند.
چهارطاقي بازمانده از دوران ساساني، در ميان دره جايي كه چشمه‌اي زلال جاري است و مدام نسيمي روح‌نواز، رايحه‌ي عطر گل‌هاي وحشي و طبيعي را به پيشواز هر بازديدكننده‌اي مي‌آورد. قرار گرفته است.
چهار طاقی از سنگ و گچ بنا شده و در وسط آن حوض بزرگی است که آب چشمه از ضلع غربی چهار طاقی وارد و از گوشه شمال شرقی خارج می‌شود.
در کنار این چهار طاقی ایوانی در بلندی دیده می‌شود که امروز تحت عنوان مسجد سنگی ایج، شناخته شده و در واقع زمان ساسانيان آتشگاهي بوده كه در دل كوه حفاري شده و در دوران حكومت ملوك شبانكاره، آن را به مسجد تبديل كرده‌اند.
مسجد سنگی ایج، از آثار ارزشمند تاریخی شهرستان استهبان به‌شمار مي‌‌رود و همواره مشتاقاني را به سوي خود كشانده است اما هستند بسياري از گردشگران كه اين اثر را از نزديك نديده‌اند.
مسجد سنگي مشتمل بر فضایی با ۲ متر عرض، ۷ متر طول و ۴ متر ارتفاع است و در قرن پنجم هجری قمری، در دیواره‌ی جنوبی این بنا، محرابی ساخته و مكان از آتشکده به مسجد تبدیل شده است. بقیه‌ی بنا مربوط به دوران ساسانیان است.
کتیبه‌ای به خط نسخ قرآنی، بر جداره‌ی محراب این بنا نقش بسته که ترجمه‌ی فارسی آن این عبارت است «به کوشش امیر دربان که سرزنش شده است سنه۴۰۷» تاریخ مذکور مربوط به دوره‌ی دیلیمان‌آل‌بویه در فارس و زمان سلطنت سلطان‌الدوله دیلمی است.
گردشگاه پارك جنگلى استهبان
خانه مقدس استهبان
خانه مقدس ؛ از معدود و قدیمی‌ترین خانه‌های بجا مانده مربوط به اواخر دوره زند – دوره قاجار است و در استهبان، محله اهر، کوچه اهر بعد از حسینه درب بازار، واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۵۶۷۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
خانه تاریخی مقدس در استهبان به دستور حاج آقا علی، ملقب به آقای مطلق، فرزند ارشد حاج محمدعلی ذوالقدر بیگ جهرمی، حاکم جنوب شرقی فارس و لارستان در دوره کریم خان زند، حوالی سال‌های ۱۲۰۰ هجری قمری معادل سال ۱۱۵۸ هجری خورشیدی بنا شده‌است. افراد یاد شده از حکام بلا منازع این شهر در دوران حکومت زندیه بوده‌اند.
ساختمان خانه مقدس استهبان شامل دو بخش شمالی و غربی می‌باشد. بخش شمالی شامل دو اتاق می‌باشد که بر روی زیر زمین بزرگی ساخته شده‌است. یک اتاق کوچک در سمت راست و یک سه دری بزرگتر در سمت چپ ساخته شده. اتاق کوچکتر به ابعاد ۳۳۰*۳۷۰ سانتی‌متر دارای ۲ ورودی است. ضلع سمت راست شامل سه طاقچه و ضلع روبروی آن نیز دارای ۲ طاقچه و در بین آنها در ورودی به اتاق سه دری بزرگتر است. سقف اصلی با تیرهای چوبی ساخته و به وسیلهٔ تخته چوب‌های صاف و بدون نقش و نگار پوشانده شده‌است.
سه دری بزرگتر در ابعاد ۳۲۰*۶۸۵ سانتی‌متر شامل سه در ورودی و ضلع روبرو شامل دو طاقچه قرینه در طرفین و یک طاقچه کم عمق تر که زیر آن بخاری دیواری قرار دارد و اضلاع طرفین نیز به‌طور قرینه شامل دو طاقچه و یک در می‌باشد. سقف این اتاق نیز مانند اتاق کوچکتر به وسیله تخته چوب‌های صاف پوشانده شده‌است. این بخش از بنا بر روی زیر زمینی واقع و حدود ۱۸۰ سانتی‌متر از سطح زمین بالاتر است و به وسیله ۶ پله ۳۰ سانتی‌متری به کف حیاط راه دارد. در جلو این دو اتاق ایوانی به عرض ۲۱۵ سانتی‌متر قرار دارد. ضلع غربی خانه مقدس که قدیمی تر از ضلع شمالی می‌باشد دارای یک تالار با سقف مرتفع در وسط و اتاق‌هایی در دو طرف آن در دو طبقه است.
یخچال حاجی محریم
یخچال حاجی محریم (محمد رحیم شوشتری) آب انبار بزرگی در شمال شهر استهبان، واقع در استان فارس است که قدمت آن به دوران قاجاریه باز می‌گردد. ارتفاع گنبد این آب انبار به ۷ متر و شعاع آن به ۵ متر می‌رسد. مصالح به کار رفته شده سنگ و ساروج است که برخلاف برکه‌های استهبان که همگی معکب مستطیل‌اند به صورت استوانه ساخته شده است.
سقف آن را پوشش به صورت گنبدی با آجر و گل رس و گچ ساخته‌اند که همین نمای گنبدی شکل از هر جای صحرا قابل مشاهده است. این اثر که از جاهای دیدنی استهبان به شمار می‌رود، در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ با شماره ثبت ۲۳۴۶۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
