توسط : خانم عزت مهندسی فرزند زنده یادابولقاسم مهندسی از هنرمندان برجسته شهر شیراز است .
عزت مهندسی متولد سال ۱۳۳۲ هجری شمسی است خانم عزت مهندسی حدود ۴۰ سال است که در حرفۀ نقاشی فعالیت دارد.باتوجه به تسلط به نقاشی در دوران دبیرستان ، از طرف اداره ی فرهنگ به اردوی هنری رامسر اعزام شدند و در آنجا رتبۀ بالایی رو در این حرفه کسب کردند. پس از مراجعه به شهر شیرازبعد از مدت کوتاهی شاگرد استاد ارجمند جناب صدرالدین شایسته شیرازی شد.
خانم مهندسی حدود هشت سال از وجود ایشان کسب فیض نمود وپس از این دوران گواهی نامه ای توسط استاد به ایشان اهدا گردید .
خانم مهندسی کار خود را در خانۀ پدری شروع کرد و در این مدت شاگردان بسیاری از وجود ایشان کسب فیض نموده اند.
آثاری با آبرنگ و رنگ روغن توسط ایشان خلق شده است که هر یک به نوبۀ خود اثری گرانبهاست.در سالهای اخیر
تعدادی از تابلو هایشان را در معرض فروش قرار داده اند.تعدادی از این تابلو ها به کشورهای دیگر ارسال شده است .
ایشان همراه با برادر بزرگوارشان آقای حبیب الله مهندسی در خانۀ پدری زندگی می کنند.
خانم مهندسی بجز نقاشی در هنر شیرینی پزی هم استادی مسلط هستند.
صدرالدین شایسته شیرازی (شیراز ۱۲۷۲- شیراز ۱۳۶۲ش)
نگارگر، نقاش، خطاط و پیکرتراش ایرانی و اهل شیراز بود. مبانی هنر را نزد فرصت‌الدوله شیرازی آموخت و پس از آن نزد کمال الملک شاگردی کرد. علاوه بر این استاد، صدرالدین نزد میرزا محمدتقی مذهّب‌باشی نیز خط و تذهیب را فراگرفت. در اوائل جوانی برای آموختن نقاشی از کمال‌الملک به تهران رفت. او در نقاشی آبرنگ، رنگ روغن، سیاه‌قلم و مینیاتورشهرت داشت. در نقاشی آبرنگ متاثر ازلطفعلی صورتگر و در رنگ روغن تحت تاثیر کمال‌الملک است.
صدرالدین بعد از استعفای کمال‌الملک از مدرسه‌ی صنایع مستظرفه به شیراز برگشت. ابتدا در منزل و از سال ۱۳۰۸ به بعد در مدارس آن شهر به تدریس نقاشی پرداخت. او از سال ۱۳۱۶ به وزارت فرهنگ رفت و در سال ۱۳۴۱ بازنشسته شد. شایسته در آثار واقع‌گرای خود معمولا بر اصول و قواعد نقاشی دوره‌ی قاجار تاکید ویژه‌ای دارد. با این‌حال ویژگی‌های منحصر به فردی در رنگ‌گذاری و ترکیب‌بندی آثار او به چشم می‌خورد. وی تسلط قابل توجهی در شبیه‌سازی، ساخت رنگ‌های طبیعی و ترکیب‌بندی‌های حساب‌شده دارد. اگرچه صدرالدین مدتی در اروپا زیسته و هنر نوگرای اروپایی را دیده اما هیچ‌وقت تمایلی به هنر مدرن و نوگرا نشان نداده است. تنها در برخی آثارش اندکی تشابه به اسلوب نقطه‌گذاری (پوینتیلیسم) دیده می‌شود. مضامین تابلوهای او را بیش‌تر فضاهای رمانتیک، تاریخی و زندگی روزمره‌ی مردم کوچه و بازار تشکیل می‌دهد. جز نقاشی، از کارهای برجسته‌ی او باید به مرمت کاشی‌های منقوش ارگ کریم خانی شیراز نیز اشاره کرد. صدرالدین رنگ‌های مورد استفاده‌اش را معمولا خودش تهیه می‌کرد. او در طول زندگی‌اش شاگردان بسیاری را تربیت کرده که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به حبیب آیت‌اللهی، منوچهر معتبر ، کاظم اردوبادی، ناصر نمازی، منوچهر پناهی و خانم عزت مهندسی اشاره کرد. برخی از این اشخاص از نقاشان مدرن ایران به حساب می‌آیند.
از آثار او به تابلوهای کریم‌خان و وزیرش آقا باباخان، شمایل کریم‌خان، شمایل آقا لطفعلی‌خان زند و نقاشی روی بشقاب- چهره‌ی جوان قاجاری- می‌توان اشاره کرد.
